Eguzkiaren sinbolo paganoa da. Gurutze bat irudikatzen du, beso okertuekin. Euskal gurutzea dela esan liteke.

Iritzi ugari daude lauburuaren esanahiari buruz: batzuen ustez, eguzkia irudikatzen du; beste batzuen ustez, berriz, mugimendua edo gizakien adinak; beste interpretazio baten arabera, eskuinera begira badago, bizitzaren sinboloa da, eta ezkerrera begira badago, berriz, heriotzaren sinboloa, horregatik ageri ohi da era horretara hileta monumentuetan. Energiaren edo gizontasunaren sinboloa ere bada. Bertikaleko buruek adierazpen femeninoa (emozioei eta pertzepzioari lotua) adierazten dute, edo suaren eta uraren osagaiak. Bestalde, buru horizontalak gizonezkoen energiaren sinboloak dira (mentala eta fisikoa), edo airea eta Lurra.

Lauburua sua egiteko amuletoa zen historiaurrean, eta, horrela, su sakratua irudikatzen du, energia produktiboa, babesaren sinbolo gisa diharduen gar beti bizia. Artzainek erabiltzen zuten batez ere, otsoen kontrako su babeslearen ikur gisa. Gaur egun euskaldunen nortasuna irudikatzeko erabiltzen da, balio kulturala baitu, eta ez politikoa. Horregatik ikusten da askotan euskal produktuetan eta dekorazioetan. Era askotako objektuetan lantzen dira lauburuak: kutxak, armairuak, ate buruak, hilobiak, estelak, urre eta zilarrezko lepokoak, etab.